یکی از اوصافی که در بسیاری از سنت های الهیاتی بر خدا حمل می شود، «عدم تناهی» است. فیلسوفان و متألهان اغلب خداوند را هم در مقام ذات و هم در ساحت صفات نامتناهی دانسته اند یا به عبارت دیگر، تشخص خداوند را به عدم تناهی یا اطلاق ذاتی او تفسیر کرده اند. اسپینوزا فیلسوف عقل گرای سدۀ هفدهم نیز از جمله کسانی است که با معرفی خداوند به عنوان جوهر واحد، خصوصیت عدم تناهی را برای خدا ضروری و ذات و صفات او را نامتناهی دانسته است. از نظر اسپینوزا، اتصاف خدا به عدم تناهی استلزاماتی دارد که از جملۀ آنها می توان به «کلِ سابق بودن»، «علت داخلی بودن» و «فراطبیعی نبودن» خداوند اشاره کرد. بدین سبب، اسپینوزا قائل است که در سنت های الهیاتی مرسوم در ادیان ابراهیمی، خصوصیت عدم تناهی خدا درست تحلیل نشده و بدین واسطه، رابطۀ خدا و ماسوی مورد سوء فهم قرار گرفته است. در این پژوهش با استفاده از منابع معتبر در زمینۀ اسپینوزاپژوهی و با روش توصیفی-تحلیلی، آرای اسپینوزا در این زمینه را بررسی کرده ایم.

مقدمه: مطالعه علم تشریح همواره با محدودیتهایی نظیر فساد بافتی، بوی بد ناشی از جسد و مواد ثابت کننده روبرو بوده است. یکی از روشهای پیشرفته برای حل این مشکل تکنیک پلاستی نیشن می باشد. هدف از انجام این مطالعه تهیه یک بدن کامل به روش پلاستی نیشن می باشد. روشها: این مطالعه به روی یک جسد تازه بعد از ثابت سازی انجام شده است. پس از گذشت 6 ماه از ثابت سازی جسد بدقت تشریح گردید. پس از آن جسد تحت عملیات آب گیری و چربی گیری توسط استون سرد (25- درجه سانتیگراد) بمدت 2 هفته و استون گرم (40-35 درجه سانتی گراد) بمدت 4 هفته قرار گرفت. در نهایت جسد در فشار خلاء بوسیله پلی مر مخصوص اشباع گردید. نتایج: نمونه پلاستینه شده فساد ناپذیر و ایمن در برابر عفونت بوده، ضمن دارا بودن قابلیت ارتجاع فاقد بوی نامطبوع و اجزای آن رنگ خود را حفظ می نماید. بحث: پلاستی نیشن یک تکنیک پیشرفته برای حفظ بافت است که علاوه بر داشتن مزایای متعدد نسبت به فرمالین بعلت محدودیت منابع جسد در کشور ما اهمیت ویژه ای پیدا می کند. نمونه های پلاستینه شده در موارد آموزشی منحصر به فرد بوده و می تواند نقشی کلیدی در حل مشکلات مربوط به کمبود جسد داشته باشد.

این تحقیق به بررسی ناهنجاریهای ستون فقرات در زنان ورزشکار و ورزشکاران بازنشسته رشته دو و میدانی پرداخته است. نمونه تحقیق متشکل از 22 زن با میانگین سنی 6.67±25.72 سال می باشد که بصورت غیر تصادفی انتخاب شده و سپس در دو گروه که شامل 13 آزمودنی ورزشکار و 9 ورزشکار بازنشسته می باشد. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه و معاینه صورت گرفته است. پس از اندازه گیری قد و وزن، چربی زیر پوستی مناطق سه سر بازو، تحت کتفی، فوق خاصره و ساق پا با استفاده از کالیپر بدست آمد. اندازه گیری محیط بازو و ساق پا و قطر بازو و ساق پا نیز به ترتیب با استفاده از سانتی متر و کولیس صورت گرفته است. تعیین تیپ بدنی آزمودنی ها با استفاده از فرم ارزیابی تیپ بدنی هیث و کارتر (Heath - Carter Somatotype Rating Form) و برای ارزیابی وضعیت بدنی از تست نیویورک (Newyork Test) استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای در آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مهمترین نتایج آن چنین است: نرخ شیوع ناهنجاری از نمای جانبی در ورزشکاران و ورزشکاران بازنشسته به ترتیب 59.34 و 76.2 درصد و از نمای خلفی نیز به ترتیب 11.53 و 22.22 درصد می باشد. بین میزان شیوع ناهنجاری افتادگی شکم در دو گروه ورزشکار و ورزشکار بازنشسته اختلاف معنی داری (P<=0.05) وجود دارد. از سوی دیگر، ورزشکارانی که به 1 تا 3 جلسه تمرین هفتگی می پردازند، نسبت به ورزشکارانی که 4 تا 6 جلسه تمرین هفتگی انجام می دهند، از وضعیت بدنی بهتری برخوردار می باشند. در مجموع ورزشکاران دارای وضعیت بدنی بهتری نسبت به ورزشکاران بازنشسته هستند. ضروری است براساس الگوهای تمرینی، مدت و شدت تمرینات و نیازهای اختصاصی ورزشکاران برنامه ویژه اصلاح_درمانی در طول دوران ورزشی و بطور اختصاصی تر پس از اتمام دوره ورزشی آنها طراحی و به اجرا در آید.